De liberale partij is de enige die de staat en de samenleving echt volledig respecteert.
Het debat over de knelpuntberoepen en de langdurig werklozen bewijst dat de staat voor links alleen maar dient om uitkeringen te betalen en om rechten op te eisen, zonder enige dwang om een bijdrage te leveren of een verplichting na te komen.
Het is altijd dezelfde bijdrage die terugkomt. De bijdrage van wie werkt. Van al wie – als we de redenering van links volgen – de idioten van het systeem zijn, omdat ze al werken en inspanningen leveren. En trouwens niet altijd in de jobs van hun dromen. Zij betalen omdat het niet mogelijk mag zijn om een sanctie op te leggen aan wie geen bijdrage wil leveren door twee verschillende opleidingen of knelpuntjobaanbiedingen te weigeren gedurende een werkloosheidsperiode van twee jaar!
Nochtans bestaat het systeem in Denemarken via een hervorming die de socialisten deden. Een bewijs dat het mogelijk is om redelijk te zijn.
Ik vind dit heel eng. Ik kom er in opstand van.
Ik ben geschokt en word opstandig als ik lees dat de voorzitter van de socialistische vakbond vindt dat jongeren niet meer moeten werken na 55.
Geschokt en opstandig als ik lees dat de PS zich verzet tegen een echte activering van werklozen. En dat ervan uitgegaan wordt dat de staat tot in het oneindige de zoektocht naar dé droomjob zou kunnen financieren.
Geschokt en opstandig als ik hoor dat we een gevaar voor de jongeren zouden zijn. Het is dus gevaarlijk om iemand op weg te helpen, om iemand vooruitzichten te geven. Sommigen lijken hen in de werkloosheid te willen houden…
De jongeren die ik ken, willen werken. Ze willen leren en bouwen aan hun leven.
Maar de huidige mentaliteit ontmoedigt hen. Want werken wordt als een straf gezien. Uitmuntendheid wordt afgewezen en inspanningen krijgen geen beloning.
Het is tijd om die logica om te draaien. De Mouvement Réformateur doet daar alles aan. Kost wat kost. Zo kan het niet meer verder!
We mogen niet loslaten. Want welvaart, welzijn en de talloze uitdagingen van vandaag en morgen – waaronder het klimaat – kunnen we alleen aangaan met kennis, onderzoek en werk.
Dit is geen mediastorm. Het komt sommigen misschien goed uit die de politiek beschouwen als een gesloten club en die zowel het debat als het gebrek eraan aanklagen. Integendeel, dit is een echte ideeënstrijd. Een gevecht om de armzalige situatie om te keren waarin onze regio’s al veel te lang weggezakt zitten. Alvorens wetten aan te passen, moet er vooral een wil zijn om principes toe te passen. Om waarden te respecteren en uit te dragen.
Om af te sluiten, wil ik mijn dank uitspreken tegenover de miljoenen mensen die werken in ons land en die er elke dag mee aan bouwen. Mijn steun uitdrukken ook aan alle mensen die actief een job zoeken. En aan alle jongeren zeggen dat ze in de school de basis leggen voor de rest van hun leven. Mik altijd zo hoog mogelijk, aanvaard nooit dat iemand je zegt dat iets niet mogelijk is. Je beslist zelf over je leven. Geef dus nooit op!
